Al dagen zinderde het in ons huis aan de Allemanswaard van de spanning. De dag van de bollen-uitdeelactie naderde. De donderdag ervoor, 4 maart, werden alle bloembollen alvast geleverd. De oh’s en ah’s waren niet van de lucht toen de enorme rij van 950 bloembollen-potjes zich vormde.
Alle kinderen van de leefgemeenschap Bethanië konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en namen een kijkje. En niet in het minst waren daar ook de enthousiaste reacties van omstanders die precies langs ons huis liepen en de bloembolletjes zagen staan.
Voordat de potjes konden worden uitgedeeld, wachtte er nog een grote klus. Het inpakken van de bloemboltasjes. Met veel mensen uit de leefgemeenschap en ook een aantal hele enthousiaste vrijwilligers uit de wijk zijn we daar een paar uurtjes zoet mee geweest. Over het stratenplan was inmiddels ook al goed nagedacht, de overige vele vrijwilligers waren goed geïnstrueerd hoe ze corona-proof al deze tasjes konden gaan rondbrengen. Ook de kinderen van de Regenboogschool hadden heel leuke versieringen aangeleverd voor de bakfietsen en andere vervoermiddelen. In de keuken, met zuster Greet aan het roer, werd er allerlei lekkers gebakken. Op de vrijdag was er dus ook een en al bedrijvigheid in ons huis.
Zaterdag 6 maart was een stralende dag, in veel opzichten. De stemming was opperbest, het zonnetje scheen heerlijk en het enthousiasme spatte af van de gezichten van de vrijwilligers. De vele gekleurde tasjes stonden te wachten om uitgedeeld te worden. De verschillende groepjes vrijwilligers hadden een eigen tijdslot waarop ze mochten binnenkomen om grote groepsvorming te voorkomen. De eerste contacten werden gelegd en af en toe moesten er wat woordjes naar het Turks of Tigrinya vertaald worden. Dat deerde totaal niet, het gaf juist meer verbinding om met verschillende culturen en achtergronden deze mooie actie te doen. Met wat lekkers in de maag ging elk groepje vervolgens zijns weegs. Gewapend met hun vrolijk versierde vervoermiddel om de tasjes mee te vervoeren. Na twee uurtjes waren de vervoermiddelen inmiddels niet meer vol met tasjes. Maar nu waren onze harten vol. Vol van enthousiasme. Vol van de positieve reacties die we hoorden bij de voordeuren. Vol van blijdschap omdat we het leven van een eenzame buur iets konden opfleuren met een vrolijk bloembollentasje. En vol van blijdschap omdat er ook in deze uitdagende coronatijd nog hele mooie dingen kunnen gebeuren.