‘Hij geeft het beste advies van de hele wereld. En Hij is Koning van de vrede’ Ik probeerde zo op die bewuste vrijdagmorgen voor Kerst iets uit te leggen. Maar helaas, nog steeds keken sommige vrouwen me wat glazig aan.
We hadden daarvoor met een groep vrouwen mooie kersthangers gemaakt. De heerlijke geur van dennengroen en eucalyptus had zich al helemaal verspreid door de activiteitenruimte. Aan het eind van deze ontmoeting gaf ik alle vrouwen een kleinigheidje voor Kerst en de welbekende tekst uit Jesaja 9:5 op een mooi kaartje. Maar ja, hoe leg je aan een groep anderstalige vrouwen de betekenis van het woord Raadsman uit? En Vredevorst? Ik zag weer eens de grote kloof tussen een christelijke achtergrond, van gedegen orthodoxe huize, en de niet-christelijke. En besefte ik weer dat ik half niet altijd weet hoever de werelden, en daarmee woordvelden, van elkaar verwijderd zijn. Na een paar keer herhaald te hebben, begon het bij sommige vrouwen iets te dagen. ‘Koning van de vrede’. Ja, daar konden ze wel wat mee. Hoe kan het ook anders, als je komt uit een land waar al jarenlang geen vrede is?
Of ik nu de Statenvertaling of de Basisbijbel had gebruikt voor dit kerstcadeautje, de afstand in leefwerelden is groot. Soms zelfs te groot. Maar daarom slaan we bruggen en proberen we ons te verplaatsen in de leefwereld van anderen. Zo kunnen hopelijk de woorden van God landen. We zaaien dus Zijn woorden. En de rest laten we over aan de God van de oogst.