Al sinds 1964 ben ik diacones en heb dus al veel veranderingen meegemaakt! Als zusters hebben wij geen eigen kinderen, maar ik heb wel een heel goede band met mijn (achter)nichtjes en neven. Doordat er nu ook gezinnen deel uitmaken van onze leefgemeenschap, kan ik genieten van de spontaniteit van de kinderen in ons huis en onze tuin.
Ik heb altijd veel interesse gehad in andere culturen. Ondanks dat ik niet meer ver kan reizen, weet ik me wel dagelijks in gebed verbonden met zendingswerkers en hun gezinnen wereldwijd. Ook vind ik het fijn om bezoek te ontvangen, om samen dingen te delen uit het verleden en het heden.